rahatlama — «Rahatlamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
farağatdamax — (Mingəçevir, Şəki) rahatlamaq. – Malları farağatdi:f sora ge:rux işimizə (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
örnəşdiməx’ — (Çənbərək) 1. rahatlamaq. – Uşağı axşam örnəşdidim 2. yerləşdirmək. – Harda örnəşdi camahat? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
farağat — sif. və zərf <ər.> 1. Sakit, səssiz, dinməz söyləməz. Birdən Məcid Səmədə sarı dönüb, divar uzunu farağat oturmuş adamlara işarə etdi. İ. Hüseynov // Farağat! – hərəkətsiz, düz, sakit, səssiz durmaq haqqında hərbi komanda. . . Nəriman əmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rahat — sif. və zərf <ər.> 1. Əziyyətsiz, əziyyət verməyən, narahat etməyən. Yarım saata qədər yenə rahat uçuruq. M. İ.. Maşın təzə olduğundan çox rahat idi. Ə. Vəl.. Rahat durmaq – nadinclik etməmək, sakit durmaq, əl qol açmamaq. Azanda div çöldə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rahatlandırmaq — bax rahatlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rahlamaq — bax rahatlamaq. Rövşən qabaqca atasını rahladı, sonra qulunların yerini sahmanlayıb, tövləni hazırlamağa başladı. «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
salmaq — f. 1. Bir şeyi hündür yerdən aşağı atmaq, tullamaq, buraxmaq, düşürmək. Asta qanad çalın, qafil telləri; Heyfdir, salarsız düzə, durnalar! M. P. V.. Mən də bombaları salanda kəndə; Dedim: «Əl atmasa həkim bıçağa; Xəstə şəfa tapıb durmaz ayağa». M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerbəyer — z. 1. Hər biri öz yerində; qaydada, müntəzəm. Məclis əhli yerbəyer əyləşdilər. «Aşıq Ələsgər». <İlyas:> . . O kişilərdən gələn kağızları yerbəyer saxlasın. S. R.. Yerbəyer etmək (eləmək) – 1) hər şeyi öz yerinə qoymaq, nizam və səliqə ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
